Economie in ontwikkeling: Publieke schuld versus private schuld

zondag 14 juni 2009

Publieke schuld versus private schuld

Toelichting op quote: While chronic inflation is essentially a question of excessive debt of the public sector, deflation is essentially a question of excessive debt of the private sector.

De werkelijkheid is genuanceerder maar grosso modo komt het op het volgende neer. Chronische inflatie kan je zien als een gevolg van (te) veel schuld van de publieke sector. Rentebetalingen geschieden bij te veel schulden door het aanzetten van de geldpers. Bij een te snelle groei van valuta in omloop resulteert inflatie. Hoge publieke schuld maakt het interessanter voor de overheid om inflatie te creëren omdat door inflatie de uitstaande schuld minder waard wordt (althans als de schulden in eenzelfde valuta zijn genoteerd). Het kan dus een uitweg bieden. Maar wel een uitweg met pijnlijke kanten, het maakt opgebouwde pensioenen en spaartegoeden namelijk ook minder waard.

Deflatie is een probleem van private schulden. Doordat private partijen te veel schulden hebben houden zij structureel de hand op de knip. Is het probleem van de vraaguitval die we nu bijvoorbeeld volgens Krugman, Roubini en Koo zien. Zonder vraag naar producten geen inflatie. Zelfs het opblazen van de hoeveelheid geld in omloop (het aanzetten van de geldpers) leidt niet tot inflatie als private partijen het geld dat ze bemachtigen niet uitgeven, maar aanwenden om schulden af te lossen. Het geld wordt effectief weer terug naar de bank gebracht en de geldmultiplier kan zijn werk niet doen.

Hoe zit het nu met de schulden?

Private schulden staan op een zeer hoog niveau, bijvoorbeeld in de VS iets van 2,9 keer het nationale inkomen (gestegen van 2,2 keer in 2000). Publieke schulden zijn stijgende, komt nog iets van 0,8 keer het nationale inkomen bij.

In het huidige gure economische klimaat is de VS trouwens zeker niet het enige land waar publieke schulden snel oplopen. Voorspelling is dat per hoofd van de bevolking van de 10 rijkste landen ter wereld de publieke schuld in 2014 $50000 zal bedragen (voor meer hierover klik hier).

Als en de private en de publieke schuld hoog is dan krijg je een economendebat waarbij de ene partij waarschuwd dat er inflatie komt en de andere dat er deflatie komt. De werkelijkheid zal wel in het midden liggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Publicaties

-Moons en Petri (2006), Hoger onderwijs een stelsel met voeten zonder vleugels, Elsevier TH&MA, Amsterdam
- Bergeijk en Moons (2008), Economic Diplomacy and Economic Security, in C.Costa (ed.), New Forntiers of Economic Diplomacy, Lisboa
-Chrisstoffels en Moons (2009), Geen winstmaximalisatie maar schuldminimalisatie, Kwartaaltijdschift Economie, Jaargang 2009 uitgave 2, Tilburg/ Leuven
-Moons en Oldersma (2009), Amerika in de crisis, ESB, Den Haag
-Moons en Oldersma (2009), China in de crisis, ESB, Den Haag
-Moons en Oldersma (2009), Japan in de crisis, ESB, Den Haag
-Moons en van der Zee (2009), Rusland en de crisis, ESB, Den Haag
-Bergeijk en Moons (2010), Economic Security: A meta-analysis, Paris
-Fortanier en Moons (2010), Foreign investors in the Netherlands: heterogeneous employment and productivity effects. De Economist
-Economic Diplomacy Works: A Meta Analysis, ETSG conference paper, Kopenhagen 2011
-Productivity and Internationalisation:A micro data approach. Economist (article 9175), Springer Science + Business, 2011
- Moons en van Bergeijk (2011), De effectiviteit van economische diplomatie, ESB, Den Haag
- The effect of economic diplomacy on international flows. IDB workshop "The effects of export and investmentpromotion". IDB:Washington 2012
- What are the effects of economic diplomacy on the margins of trade" International Journal of Diplomacy and Economy, 2012

Lessen van Keynes

1) "It is the nature of organized investment markets, under the influence of purchasers largely ignorant of what they are buying and of speculators who are more concerned with forecasting the next shift of market sentiment than with a reasonable estimate of the future yield of capital assets, that, when disillusion falls upon a over-optimistic and over-bought market, it should fall with sudden and even catastrophic force."

2) "If a reduction in the rate of interest was capable of providing an effctive remedy by itself, it might be possible to achieve a recovery without the elapse of any considerable interval of time and by means more or less directly under the control of the monetary authority. But, in fact, this is not usually the case; and it is not so easy to revive the marginal efficiency of capital, determined, as it is, by the uncontrollable and disobedient psychology of the business world.

3) "The ideas of economist and political philosophers, both when they are wright and when tyhey are wrong, are more powerful than commonly understood. Indeed the world is ruled by little else. Practical men, who believe themselves to be quite exempt from intellectual influense are usually the slaves of some defunct economist."