Inflatie versus deflatie

Economenland is weer eens heerlijk verdeeld. Paul Krugman schrijft in de New York Times "Suddenly it seems as if everyone is talking about inflation". Ik las het stuk toevallig twee dagen voor ik op mejudice “Inflatie in Nooitgedachtland” van Elmer Sterken las.

Krugman merkt een toenemende aandacht voor inflatie op. Elmer Sterken refereert in zijn stuk over "Inflatie in nooigedachtland" aan een van die stukken, te weten een stuk van Allen Melzer. De zorgen voor inflatie hebben te maken met het zeer expansieve monetaire beleid (en het effect hiervan op de kwaliteit van de balans van de FED) de toenemende Amerikaanse staatschuld, een perceptie van mindere onafhankelijkheid van de FED, de effecten van deze zaken op de wisselkoers van de dollar (en de gevolgen hiervan op importprijzen) en vast nog enkele andere punten. Veel van deze punten hangen ook nog eens onderling samen. Angsten die voor de VS geventileerd worden gaan in meerdere of minder mate ook op voor andere landen.

Zelf weet ik het ook niet hoe groot de tol is die we voor huidig beleid gaan betalen. Ik maak me op de korte termijn geen zorgen over inflatie. Volgens mij is voor inflatie eerst een herstel van de vraag nodig. Zonder (te grote) vraag naar producten geen opwaardse prijsdruk. De vraag zie ik niet snel herstellen (het spijt mij voor de positievo's). Hoewel sommige markten zich misschien stabiliseren, gebeurt dit in een situatie van grote overheidsstimulering en zeer goedkoop geld (in elk geval voor de banken). Het is mij volsterkt onduidelijk of er daadwerkelijk een duurzame stabilisatie van markten is, of dat het effect dat wij nu zien vooral komt door tijdelijke beleidsmaatregelen. Gezien het feit dat banken op dit moment in de EU en de VS juist geld weg zetten bij de centrale banken, en er dus sprake is van krimp van de kredietstrekking, lijkt een echt herstel me nog ver weg. Het ruime monetaire beleid leidt nu nog dus (nog) niet tot grote vraag. Ook de ervaringen van Japan maken dat ik niet direct grote inflatie zorgen heb. Japan heeft nu al jaren een zeer ruim monetair beleid, maar heeft ook al jaren te kampen met zeer lage inflatie en met enige regelmaat deflatie. Daarnaast geldt dat tegen de tijd dat een echt herstel van de economie zich aandient centrale banken de teugels ook nog eens kunnen aanhalen. Zeker in landen waar de monetaire autoriteit onafhankelijk is zal dit ook wel gebeuren.

Bij dit laatste zit mijn twijfel of we daadwerkelijk van inflatie gespaard zullen blijven. De hausse op aandelen, vastgoed en grondstofmarkten is mede veroorzaakt door het ruime monetaire beleid in navolging het klappen van de internet bubbel. Toen zijn de teugels niet tijdig aangehaald waarmee we de huidige crisis hebben ingezaaid.