Na een aantal jaar heb ik weer een thuisabonnement op het Financieel Dagblad. Zo ben ik voor ik op mijn werk ben bij op het terrein van de economische nieuwtjes. En dat is best nuttig.
Door het dagelijks lezen van het economische nieuws kan ik er niet omheen. Er zijn tekenen van herstel. Of beter het dieptepunt van het verval lijkt voorbij. Tuurlijk er gaan nog wel wat tegenvallers komen. Zo zal een extra bezuinigingspakket de groei in Nederland wel weer af gaan remmen. Dat is in elk geval de dominante verwachting.
Los van de korte termijn factoren is er iets structureel anders dan een aantal jaar geleden. En daar lees je dan weer weinig over in de krant. Maar het zijn twee zaken die je vrij makkelijk zelf kan volgen. De eerste is de wereldhandel. Sinds 2008 is de groei van de wereldhandel op een veel lager niveau terecht gekomen. Er is echt sprake van een trendbreuk. Dit is een prima indicator van de economische activiteit. Zo lang de wereldhandel op een laag pitje draait verwacht ik geen nieuw groeiwonder. De tweede is de ontwikkeling van private besparingen (je kan ze nazoeken bij IMF). Hier zien we een fundamentele verandering. Private besparingen nemen overal ter wereld toe behalve in Azië. Huishoudens en bedrijven besparen tegenwoordig een groter deel van hun inkomen dan voor de crisis. Wat men spaart kan men niet uitgeven. Dit verklaart de conjuncturele zwakte. Zo lang mensen, zelfs tegen ultra lage rentes een steeds groter deel van hun inkomen blijven sparen zal het herstel zwak blijven.
Ik somber niet over de groei. Beetje groei is beter dan beetje krimp. Maar meer dan een beetje zal het voorlopig niet worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten