Het is een onderwerp waar ik niet zo vaak over blog, zeg maar bijna nooit. Maar innovatie is niet het manna from heaven waarvoor sommige economen en beleidsmakers het (hebben ge) houden. Innovatie is nu juist een van die zaken die erg complex is en waarvan we te weinig weten. Dan bedoel ik niet macro-economisch. Daar kan je natuurlijk zeggen dat innovatie positief bijdraagt aan economische groei. Dat verband bestond in elk geval zeker tot 2008. En bestaat op veel terreinen nog steeds.
Maar als je dieper gaat kijken, zitten er veel haken of ogen. Vooral in (vitale) netwerken blijken innovaties soms onbedoelde of minder onbedoelde maatschappelijke gevolgen te hebben. Neem nu de innovatie in de finaciƫle sector, prachtig allemaal heeft ons veel goeds gebracht, maar het blijkt toch elementen van negatieve innovatie te hebben. Eerst hebben we daaraan mogen proeven in het kader van de kredietcrisis, en nu ook in het kader van de landencrisis/ sovereign debt crisis. Immers hoe ver was Griekenland gekomen zonder de cross-currencyswap van Goldman Sachs? Negatieve innovatie dus die grote maatschappelijke gevolgen heeft doordat netwerksystemen door innovatie in gevaar zijn gebracht.
Wat is dan de oplossing? Niet innoveren zeker niet, maar wel meer verstand van wat er binnen sectoren en binnen netwerken gebeurt. Heel afgezaagd, maar ik neig toch naar beter (wat niet het zelfde is als strenger) toezicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten