Gevolgen balansrecessie

Er is een groeiend aantal publicaties dat erop duidt dat vele landen wereldwijd in een balansrecessie zitten, of op zijn minst delen van economiën balansproblemen hebben. In dit kader is het onder andere aardig het rapport van het McKinsey Global Institute te lezen. In landen als Spanje, VS, Japan, Ierland, VK, Zuid-Korea, Canada zijn schulden bij huishoudens erg hoog. Gevolg is dat private partijen bij de huidige onzekerheid over hun financiële toekomst harder bezig zijn met het aflossen van schulden dan met nieuwe investeringen. Om in dit klimaat hard te bezuinigen zal meer pijn doen dan noodzakelijk en is onverstandig. Kijk in dit kader ook eens naar de blogs van de chief economist van het IMF Blanchard.

Het is niet dat ik denk dat er niet bezuinigd moet worden. De ontwikkelng van overheidsschulden is beangstigend. In dit kader schetst het artikel van de BIS "The future of public debt: projections and implications" een aardig vervelend plaatje. We zullen dus echt iets moeten gaan doen aan het tempo waarin de overheidschuld oploopt. Ik denk echter dat we serieus moeten kijken of de opbrengsten van een hogere productie nu door overheidsstimulering een hoger rendement oplevert dan de toekomstige kosten van de staatsschuld. Alternatief is dat we nu te snel het broze herstel, waarin de private sector in westerse landen überhaupt nog geen deelneemt, de nek omdraaien. Leuke boodschap is het niet. Maar de private sector moet herstellen van excessieve schulden. De overheid moet dit gat helaas opvullen. Hiervoor gaan we een hoge prijs betalen in de vorm van hogere staatsschulden die later moeten worden afbetaald en waarover we rente verschuldigd zijn.

Figuur: Rente tov nationale inkomen volgens BIS

Maar laten we de kosten voor de toekomst niet onnodig hoog maken door dezelfde fouten te maken als Japan in de jaren 90, door te vroeg te stoppen met stimuleren.